-
1 wywab|ić
pf — wywab|iać impf vt 1. (skłonić do wyjścia) to lure [sb] out- wywabić ptaka z klatki to lure a bird out of its cage- najpierw trzeba go wywabić z domu first we need to lure him out of the house2. (usunąć) to remove- trudne do wywabienia plamy stubborn stainsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywab|ić
См. также в других словарях:
wywabić — dk VIa, wywabićbię, wywabićbisz, wywabićwab, wywabićbił, wywabićbiony wywabiać ndk I, wywabićam, wywabićasz, wywabićają, wywabićaj, wywabićał, wywabićany 1. «wabiąc wywołać, wyprowadzić skądś; skłonić do wyjścia» Wywabić kogoś z domu. Wywabić… … Słownik języka polskiego
